Reisverslag 5, het einde nadert. - Reisverslag uit Mzambazi, Malawi van Esri Willemsen - WaarBenJij.nu Reisverslag 5, het einde nadert. - Reisverslag uit Mzambazi, Malawi van Esri Willemsen - WaarBenJij.nu

Reisverslag 5, het einde nadert.

Blijf op de hoogte en volg Esri

06 Januari 2015 | Malawi, Mzambazi

Hallo allemaal,

Misschien is dit wel mijn laatste reisverslag. Over anderhalve week ben ik namelijk al thuis. Als ik zin heb, zal ik nog een reisverslag schrijven aan het eind van mijn tijd in Malawi, maar ik denk dat ik de laatste anderhalve week niet meer veel mee maak maargoed.

Waar was ik ook al weer gebleven de laatste keer? Ojaaa we waren net terug van Cape Mclear. Mijn god al zo veel weer meegemaakt. Ik zou de hoogtepunten wel een beetje vertellen.

Na Cape Mclear zijn we weer gewoon gaan werken in het ziekenhuis. Helaas was en is het nu nog steeds erg rustig in het ziekenhuis. S’ochtends hadden we nog wel wat te doen, zoals medicijnen geven. Medicijnen bestellen, de ronde lopen met de dokter, als we geluk hadden bij een bevalling kijken of outreach. Het kwam vaak voor dat er bijvoorbeeld maar 3 kinderen lagen, 2 vrouwen en 1 man. Als je dan met zijn drieen werkt is er gewoon geen drol te doen. Maargoed, we waren daar ondertussen wel aan gewend.
In de maand December heb jullie daar in Nederland altijd veel feestdagen. Het begon al met sinterklaas. Uiteraard kennen ze dat hier niet en we wilden het niet helemaal voorbij laten gaan, dus besloten we om een filmpje te gaan kijken met ons drieeen met cola. Fanta en pepernoten. Film kijken hebben we in het Zustershuis gedaan, want bij onze gastgezinnen gaat dat gewoon niet. Het is zo druk, altijd schreeuwende kinderen, vragende mensen etcetc. Dus voor de rust gekozen en lekker film gekeken.
Daarna kwam kerst. Er werd ons verteld dat dat wel uitgebreid zou worden gevierd in onze families. Met veel eten, cola en fanta. Leuk dachten wij! Kerstavond gingen we naar de kerk. Goed van ons he haha? We zijn voorlopig voor 5 jaar klaar met de kerk. Al hoewel het is wel wat moois. Het is een stuk mooier als in Nederland. Er wordt super mooi gezongen en gedanst. Alleen het duurt heeeeeel lang en het is altijd warm in de kerk.
Eerste kerstdag begon zoals een normale dag. Niks geen bijzonder ontbijt of wat dan ook. Ik had aan mijn familie verteld dat we in Nederland ook varken eten. Ze dachten dat dat ik dat wel lekker voor het kerstmaal zou vinden. Varken is normaal wel lekker, maar ze hadden varkenslever gekocht! Oeeeps. Dat vind ik echt niet lekker. Maar uit respect heb ik toch maar 2 stukjes gegeten. Ze beloofden ons veel eten, maar het was gewoon rijst, groenten en lever. Geen coca cola en fanta. Mhhh, dat was niet zoals we het ons voor hadden gesteld. En als je al het lekkere eten op facebook ziet van jullie daar in Nederland, maakt het niet heel veel leuker. We hebben geprobeerd er niet te veel aan te denken, want dat maakt het alleen maar moeilijker.
2e kerstdag vierden ze niet bij onze familie. Dit was gewoon een normale dag bij onze families. We waren uitgenodigd bij de priester en zijn aanhang. Om daar s’avonds te eten. Daar was het eten en drinken dan wel weer goed gelukkig. Eerst een colaatje. Daarna eten. Super veel keus en ook lekker eten! Daarna nog cake en drank uit Zuid Afrika. Zo hadden we kerst meer voorgesteld. Ook kwamen er achter dat als je priester wilt worden in Malawi, 9 (!!!!!) jaar moet studeren. Voor dokter 4 jaar. Is toch niet normaal? Meer dingen zijn hier niet normaal.
Na kerst, wat een beetje tegenviel, kwam natuurlijk oud & nieuw. Wat in Nederland ook grootst gevierd wordt met veel drank, oliebollen, vuurwerk en gezelligheid. Sliepen hier de meeste mensen om 00.00 uur. Oke, dat kan ook nog.. Wij hadden een feest bij een verpleegkundige. We gingen daar om 10 uur heen. We waren erg benieuwd. Aangezien kerst ook een beetje tegenviel, verwachtte we hier ook niet te veel van. Ook waren we benieuwd of we het zelf wel vol konden houden, aangezien we in het dorp om 9 uur al gingen slapen. Gelukkig was het feestje nog wel leuk. Denk vooral omdat er genoeg bier werd gedronken. Om 00.00 waren iedereen gelukkig nieuwjaar gewenst en om 3 uur gingen we naar huis. Het was misschien niet zoals we het verwachtte, maar het is maar 1 jaar en wie kan nou zeggen dat hij/zij kerst en oud en nieuw heeft gevierd met de lokale bevolking in Malawi haha.

Ojaaaa, voor kerst en oud & nieuw zijn we nog even naar Nhkata bay gegaan om voor school te werken. Ja dat moeten wij ook nog doen! We wilden eerst naar Mzuzu gaan om daar in een Lodge te verblijven met wifi, maar dat was allemaal eigenlijk niets. Dus na 10 lodges te hebben gezien, toch maar besloten om door te rijden naar Nhkatabay. We gingen naar de Lodge waar we al eerder waren geweest. Daar 4 dagen aan school gewerkt, maar natuurlijk ook nog een beetje genoten.

Anne was jarig op 3 januari. We waren er inmiddels er achter gekomen dat ze verjaardagen helemaal niet vieren in het dorp. Oh oh, dat zijn we niet gewend. Nou s’ochtends was het behoorlijk saai op Anne’s verjaardag. Natuurlijk wel slingers en ballonnen opgehangen. Gelukkig werd het rondom lunchtijd leuker. Anne’s familie had een spaghetti met kool en kip voorbereid en Carola en ik werden ook uitgenodigd om te eten. Ook hadden ze een lekkere almond cake, een feesthoed voor Anne gemaakt en een kaart. Super lief! Hadden dit absoluut niet verwacht. Gelukkig deden ze dit. Zo werd het toch nog een leuke verjaardag.



Na oud & nieuw kwam het eind toch wel erg dicht bij. We merkten dat we na kerst en oud & nieuw, de uitdaging om in het dorp te blijven, te leven met de gastgezinnen en te werken in het ziekenhuis eigenlijk helemaal verdwenen was. Het ziekenhuis was nog steeds erg rustig. Wanneer het regenseizoen zou beginnen, zou het drukker worden. Maar het regenseizoen is nu een beetje aan het beginnen. Vorig jaar was dat al in begin December. Dus nog steeds niks te doen. We verveelden ons dus ook best wel. We waren vooral ook klaar met het eten, wc, toilet etc. Eerst wilden we rond de 14e gaan, maar om nog zo lang daar te zitten ( het is helemaal niet lang ), maar zo voelde het wel, voelde verstikkend. We hebben dus besloten om eerder weg te gaan.
Ons schoolwerk was nog niet helemaal klaar, dus dat was ook een goede reden om iets eerder weg te gaan. Ons schoolwerk afmaken gaan we doen in Kande Beach, ontzettend mooie plek. Daarna gaan we nog een paar dagen Lilongwe & dan vliegen we al weer terug (17 januari).

Afscheid nemen van de families. Iets waar we best wel tegen op zagen. Toch bijna 3 maand samen geleefd. Wat was dat een bijzondere ervaring. Om met echte Afrikaanse gezinnen te leven. Ontzettend veel meegemaakt en ook vaak verbijsterd geweest over hun manier van leven hier. Maar ook daar raak je gewend aan. Ik twijfelde behoorlijk in het begin om bij een gastgezin te gaan, maar totaal geen spijt gehad. Wat had ik een lief gezin, met leuke kinders en een schat van een moeder.

We moesten s’nachts vertrekken uit het dorp, en ze gingen allemaal mee op afscheid te nemen. Daar stonden we dan 4 uur snachts op de bus te wachten met 5 enorme koffers. Het moment van afscheid en bedanken was zwaar. Vooral Carola had het zwaar. Haar moeder was gewoon zon raar mens. Beetje bij beetje kwamen we er achter dat die moeder van haar niet helemaal spoorde. Ze verwaarloosde haar kinderen behoorlijk en is gewoon een slechte moeder. Dit zeg ik niet alleen, maar zelfs de mensen uit het dorp + de zusters. Omdat Carola er was aten ze 3x per dag en normaal. Maar nu ze weg is gebeurt dat waarschijnlijk niet meer. Begrijpelijk dat Carola en haar broertjes en zusjes daar het er erg moeilijk mee hadden dat ze weg ging. Met Anne’s gezin en mijn gezin komt het wel goed denk ik. We willen ze heel graag nog een keer opzoeken, om te zien hoe de kinderen dan zijn en de ouders. Ik denk ook wel dat dat nog gaat gebeuren. Eerst maar eens school afmaken en geld verdienen. Dan willen we graag terug en meer van Afrika zien en onze gezinnen terug zien. Tenminste dat willen we, in Malawi weet je maar nooit hoe een leven van iemand loopt..
We hebben nog niet echt het besef dat we niet meer terugkomen bij onze gezinnen. Het voel zoals het altijd voelde als we effe een paar dagen weg gingen en gewoon weer terug kwamen. Maar dat is niet zo, over anderhalve week zijn we al thuis..
Als je middenin die drie maand zit, dan lijkt de tijd helemaal niet snel te gaan, maar nu het einde nadert beseffen we dat de tijd toch wel erg snel is gegaan. MAAR eerst nog genieten van dit mooie land! 

Tot snel lieve allemaal!

Liefs xxxxx


  • 07 Januari 2015 - 16:25

    Karlie:

    Afscheid nemen bestaat niet... Es!
    Hopelijk kunnen jullie ooit weer terug!! Je gaat vast studeren voor priester daar, 9 jaar poehhhpoeh!

    Heel erg veel genieten nog en veel plezier in Lilongwe!!!!
    Tot heel snel!!!!!! :D
    Xx Karlie

  • 08 Januari 2015 - 08:32

    Leonie Jansen:

    Hi Esri,
    Wauw, wat ben jij super veeeeel ervaringen rijker!
    Enjoy de laatste week in het heerlijke Afrika!!
    Xx Leonie

  • 05 Februari 2015 - 12:58

    Ria Melenhorst:

    hallo esri , ik heb je een klein beetje gevolgd. Ik lees je laatste verslag nu pas. Ik hoop dat je in de sneeuw zit in keijenborg. Verder succes met alles . Groetjes Ria

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Esri

Actief sinds 07 Okt. 2014
Verslag gelezen: 1864
Totaal aantal bezoekers 8060

Voorgaande reizen:

15 Oktober 2014 - 18 Januari 2015

Stage in Malawi

Landen bezocht: